Op Meandermagazine he'k n column schreven over t gebruuk van de datief ien t Nederlaands en ien streektoalen. Datief wordt ien t duuts ok wel darde noamval noemd. Ien t Nederlaands het men t voak over t meewerkend veurwerp.
Hier ken je de column vienden - t is ien Nederlands met wat Grunneger veurbeelden: Column op Meandermagazine over datief-zinnen.
Ien t Nederlands worden zinnen met datief aal minder bruukt. Op zichzelf schanne, want de datief is n mooi middel om stemmeng, iendruk en mening weer te geven zunder dat de persoon zo ien t middelpunt stijt.
Kort mor krachteg: Datief is mij dierboar ! t Gebruuk van meerwarkend veurwerp dut mij deugd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten