Joaren leden he'k gedicht schreven over mien pabbe. t Ging over de boerderij, de koeien, over ons.
Òflopen week is er overleden, uut tied kommen.
De störmen ien november bleken krekt wat te veul te wezen veur de reigernusten.
Mor leste moand kwammen hule nusten omdel ien t Johan Smitpark (Zuudhörn). Verloaten deur de eigenoaren, zeg mor de reigernoaren, worden ze niet meer onderholden. En dat wat gien onderhold krigt, lopt van je weg.
De lutje zwarte vlekken hoog ien e noaldbomen blieken op e grond grode baauwsels met deursnee meer as n meter. As t weer wat zunneg wordt, begunnen vogels over n moand of twee aal weer met nusten baauwen.
t Huft mor n poar doagen te vriezen en wereld is aans. Ok bij de Povvert (NL: De Poffert, een van de mooister Hoe weineg der ok veraanderd is.
t Grunneger Festival ien Hogezaand werd aangeven met GRN. Ja, dan zien je n plakoat of poster met GRN. En toen?
Hopelek ben k enige die wat troag van begrip is. Mor die posters - dat ken dudeleker. Woarom gien Grunneger en Groninger Festival. Woarom? Omreden dat t festival van òflopen zotterdag ok muite weerd was veur niet Grunnegs sprekende lu.
Ien de produksie Het Grensland wor-je metnommen ien woorden en sferen van de Nedersaksiese streek en aandere toalen. VLNR: Sacha Landkroon (NL Drenthe), Gesche Gloystein (DE Ostfreesland), Willemijn van de Walle (NL), Arne Lentföhr (D Holstein) en Renske Marike van Dijk (NL) hielden heur prissentoatsie van heur meertoaleg projekt met proza en poëzie.
Al is dag nog zo nat, zun schient altied nog wel wat.
Dit is n Grunneger spreuk. Der zel wel n kern van woarheid ien zitten. Toch he’k vermoeden dat je de leste tied beder ien weken en moanden denken kennen as ien doagen. Lange tied he'k docht dat het was: Al is de dag nog zo mat, zun schient altied nog wel wat. Mor goed, veul moakt et ien dit geval niet uut.
Gek genog, n poar doagen loater scheen zun zo mooi.
Sprutters boven ien e boom deden met heur gekwetter veurkommen as was et haalf meert. Gewoonlieks bennen ze ien november verdwenen. Mor leste joaren zie je voaker kleine koppels rondvliegen rond joarwisseleng.
Dizze vlag trof ik aan ien Vrieslaand, Twiezel. Ik viend dit nuvere vlag of wimpel zo je willen - ien t Westerkertier betekent 'nuver' mooi. Eerder he'k die ok zien ien t Westerkertier. Een kombinoatsie van de Vriese en de Grunneger vlag.
Summege minsen zellen denken van: wat n apadde vlag. Vriezen zeggen dan: wat in nuvere flagge.
t Komt der op del, dat je beder met "n nuver wichtje ien Grunnengen" as met "in nuver famke yn Fryslân" op stap goan kennen.
Mor ik viend dizze vlag wel mooi.
t Licht was zo mooi verleden week. Zun scheen deur t blad.
Tudeltoantjes bloeien overal.
Der het n tied west dat tudeltoantjes allenneg ien e tuun te vienden was. Die tied is veurbij. Boeren verbaauwen tudeltoantjes ien grode hoeveulheden. Tudeltoantjes (Tagetes Patula) kommen van oorsprong uut Mexiko.
Ien t Nederlaands is et: Afrikaantjes; ofwel Tagetes (uut t Letien). De laandbouw bruukt et veur t bestrieden van wortellesie-oaltjes.
n Veer van n katuul. Oftewel, n kerkuul.
Veul is niet meer wat et was. Ien e noazummer kwammen pieken op n idee. Overnachten, niet meer op stok, mor ien e heeg.
Piekehokje voldeed kennelek niet meer. t Is wel wat n geheister om ien e heeg t kommen, mor met n opstapke (eiglieks n opvliegerke) van t schommelspeultoestel wieten ze vanòf een meter hoogte de heeg ien te vliegen. Dan is et wat bereddern, mor ze vienden elke oavend weer n geschikt plakje.
Doar zitten ze dan. Ze vienden et n genot. Nog even dag zeggen veur t sloapen goan en dan rust.
Doar stonnen je dan ien de mooie, mor schroale noajoarszun - mor nog veur de natte - oog ien oog met de Allersmoabörg.
Lutke Soaksum is n gehucht ien e buurt van Winsum.
k Was op vizide ien Oost-Vrieslaand (Ostfreesland).
Toen zag k n bret: Grotegaste: 1 km.
Grotegaste leit ien gemeente West-Overledingen. Dat leit an e oostkaant van de Ems, boven Poapenburg en onder Leer. Overledingen wil zeggen: Over t rivierke de Leda, ien dit geval aan e zuudkaant van de Leda.
Ien t centrum, n kerk op n waarft - wierde.
Bij ons leit Grodegast - Grootegast ien e buurt. Bij ons leit ok n Lutjegast. Wat wil nou t geval?
Ien Oost-Vrieslaand leit ok n Lütjegaste. Mor der was gien bret te vienden. Dus stapte ik uut de auto en vroeg aan n oldere vraauw die krekt uut t huus kwam, of ze van Lütjegaste heurd har. En ja heur, ze wis woar of dat plak lag. t Was n klein gehucht.
Ze pakte heur mobiel en sprak ien: Leut-je-gas-te. Der kwam wat weerom, mor ze kon et mij niet goed duden. Met heur wiesvinger tekende ze op mien jas, ter hoogte van mien borst, een denkbeeldege koart met de route. Zuks wat is me nog noeit overkommen, mor ien Oostfreesland ken dat aalmoal, docht ik.
Heur aanwiezengs he'k volgd, twee moal links, over t spoor en toen kwam k niet vedder.
Met aander woorden, n aander moal krigt de zoektocht noar Lütjegaste doar ien Duutslaand n vervolg.
Veul dichters met veul bezoekers. Hierboven Are Meijer (Gruupskerk/Amsterdam).
Column ien Meander Magazine "Kennis in de poëzie"
Der stijt n nije column van mij ien Meander Magazine over: Kennis in de poëzie - weten wij veel?
Kun je je laten verrassen als je veel kennis hebt? Deze column van Willem Tjebbe Oostenbrink gaat over weten en zich laten verrassen bij het lezen van gedichten. Hoe verhouden zich die twee zaken tot elkaar? Beantwoording van deze vragen leidde tot een zoektocht naar kennis in de poëzie en jurering van gedichten.
afbeelding: https://webshop.zivier.com/consument/nederlands-grammatica-online-cursus
.JPG)
Op 23 september trovvven Plattduutse en Nedersaksiese schrievers nkander ien t Duutse Mitling-Mark – tussen Leer en Poapenburg krekt aan de oostkaant van de Eems. Schrievers kwammen uut contreien van Grunnengen, Twente en Ostfriesland.
De platt-Duutse schrievers van de Schrieverskring Weser-Ems kwammen van Norden, Emden, Rheiderlaand en Overledingen woar t lut plakje Mitling-Mark leit. Op n koart konden deelnemmers uutstukken woar of dat ze opgruid warren en woar heur toalkennis hum ontwikkeld har.
t Was n mooie dag met ienleidengs van Carl-Heinz Dirks en Willem Tjebbe Oostenbrink over de geschiedenes, de ontwikkeleng van t plattduuts as toal van de Hanze, de ienvloed van de Lutherbiebel en zuks wat meer. Der warren mooie veurdrachten en gesprekken over verbiendengen tussen de verscheidene varianten.
Buten scheen de haarfstzun mild, mor gesprekken vonden ploats ien waarmere sfeer. Gedichten en körte verhoalen bennen uutwisseld en besproken. Teksten zellen kommende moanden overzet worden van plattduuts noar n nedersaksiese variant en omgekeerd. Der bennen plannen om teksten ien n boek te publiseren.
De dag is organiseerd met financiële steun van het EDR-Interreg programma.
