Saler koeien op Loevestein

Donkerrode koeien weidden om t slöt Loevestein - de Saler koeien. Dizze koeien beweiden de grond rondom Slöt Loevestein.

Met grode hoorns, ken et ale kaanten op.  

Saler-koe is n rood runderras uut Frankriek (Centroal Massief). Koeien stoan bekend om heur winterhardheid en moeke-eigenschappen. Ze worden veul holden ien noatuurgebieden, ze gedijen goed op schroale grond. t Òfkaalven verloopt vlöt, dat ze kennen heurzulf goed redden. 

Slöt Loevestein

Slöt Loevestein sprekt tot de verbeeldeng.

t Blift bizunder, dat verhoal van Hugo de Groot. Hij is ontsnapt ien n boekenkist. Der ston een die der op lieken mos. Loater het eigenoar toegeven dat dit niet DE kist was. 

Der hemmen veul meer minsen gevangen zeten op Loevestein. Vermoedeleks harren die minder uutzicht. 

Der was genog wotter. t Wotter ston wel n meter hoger as gewoonlieks. 

Eerabbels kweken zit ien t bloud - Hogelaandster gedicht

n Schoftke leden he'k n vroaggesprek voerd met Karel Biemond. Hai is eerabbelrassenkweker. Dus t gijt niet allenneg om eerabbels, mor om nije rassen die heur verspreiden kennen over halve wereld - as ze goed bennen.  

Foto: Diana's www.mooiemoestuin.nl

Hieronder stijt t risseltoat van te gesprek: n gedicht ien t Hogelaandsters, want t bedrief van Biemond stijt op t Hogelaand. 

Hoe langer ik schreef an t gedicht, des te meer eerabbelsoorten opdoken. 

Wat mij aal dudelek worden is: eerabbelrassen kweken gijt niet vanzulf. 

t Gedicht is ok t vienden op webstek Gronings Vuur over leefboarheid en bestendegheid. Mor t plak vienden verlopt wat eigenoardeg. Webstek is wel crea, mor minder bruukboar. 

 

Optreden ien t Bakkerscafé - 21 feberwoarie Gruupskerk

Optreden ien t Bakkerscafé ien Gruupskerk achter Bakkerij Joager op 21 feberwoarie. 

Program "Mooie woorden" ien poëzie en ien verhoalen. Schier initiatief met schiere woordkeunstenoars.

We hemmen aalmoal mooie woorden die we met moat en regel gebruken... 

Om zoaken te zacht te duden, om verschillen te overbruggen en sums om woarheid makkeleker onder ogen te zien. 

Welkom.

 

n Rooie vriekel om even bij stil te stoan

Geregeld ken je vogels aan n kaant van e weg vienden. Dit bennen veren van n verkeersslachtoffer, zo as hiet.

Lest lag midden op e weg n rooie vriekel (Torenvalk. Letien: Falco tinnunculus). 

De rooie vriekel zigst tegenswoordeg meer as vroeger. Vroeger wist ik ien e omgeving mor van een vriekelnust hoog ien n wilgeboom bij de buren. Doar harren vriekels warschienlek n stel oksters votjagd om heur ientrek te nemmen ien t nust. Zulf bennen t niet zukse goeie nustenbaauwers. Mor as ze de stried aangoan, bennen ze oksters gewoonlieks de boas.  

As schoelkiend ging ik op e fiets langs de Friese stroatweg noar dörp. Doar wer zo nou en dan n vogel met de drokte van t verkeer aanreden. Scholeksters, allerhande zeevogels, kokmiwen, zulvermiwen, eenden, ze warren der aalmoal te vienden.  

Een keer vond n vriend van mij n vleermuus. Dat was n bizundere vondst en denkelek mien eerste vleermuus die k van dichtbij zien kon.  

Vroeger was der n kirrel die waarkte bij Riekswotterstoat. Hij droeg n soort uniform en har n imposante politie-achtege kleppet op e kop. t Zel ien de joaren zesteg, begun joaren zeuventeg west hemmen. Elke poar doagen ree er op zien brommer over t fietspad de stroatweg del om te kieken of alles der nog goed bij lag. En dooie vogels hoalde er vot uut de berm.

Dat was wel n groot veurdeel van n dood dier. Je konnen van dichtbij huul precies zien hoe of dat t dier der uutzag, en hoe of dat kleuren van veren warren!

De mooiste veren bewoarde ik. En de schedel as die nog heel was, kon je schoonmoaken. Dat leste deed voak deur t beest eerst aargenswoar te bewoaren deur ien e grond te stoppen om loater weer op te groaven. t Gaf veul ienzicht ien vogels en heur veren. 

k Heb altied veul om veren geven. As ik n mooie veer leggen zag, zol k dizze oppakken en ien e buus stoppen. Die gewoonte he'k holden. Nog altied zel k even stilstoan as k veer leggen zie. 

Zun zigt der weer n gat ien

Wat n weer, docht ik de leste weken rond joarwisseleng. t Hield mor niet op - wat regen aangijt. Aan d'andere kaant: zun leek der huulmoal met uutscheiden. 

En toen was doar noa meer as 10 doagen, ien elk geval, zo voelt et aan, weer de zun.

Mien zucht van verlichteng kwam boven harde wiend uut. 

Gedicht "Om n emmerke melk" ien t Hogelaandsters

Verleden joar he'k drie gedichten schreven ien t Hogelaandsters. Onderstoand gedicht gijt over verbiendeng met gemeenschap.

Bron: Pixabay

Dat noar aanleideng van vroaggesprek met Hogelaandsters Swanny Beukemoa oet Paiterboeren. 

Om n emmerke melk stijt ok op de webstek van Gronings Vuur (mor lettertype is wat eigenoardeg, doar kiek ik me scheel op.