t Gebeurt niet elk mement van e dag en ok niet elke dag. Je moeten der tegenaan lopen. Of der langs lopen. Ereguster was der zo'n dag. n Kolde dag met zo nou en dan wat zun. Veur even stijt t landschap ien t licht.
Mor t wer aal weer donkerder. Lucht stoan noar regen. As t zo deur ging zol zun der veur vier uur aal met opholden. Licht werd òfknepen. n Graauwe nevel trok over t laand.
En toen was doar dat licht. As scheen de ster van Betlem over t Zuden.
De leste weken is t kolder worden. Veul dieren die tot ien e haarfst buten toeholden, zoeken dan e waarmte op. Ze krupen deur gatten en kieren ien muren en dakken n weg noar binnen. Heu is te dicht op op nkander, mor stro dat geft warmte en ruumte. Doar ken-je gangen moaken en toegelieks n hol baauwen veur t sloapen goan. Bosmuzen en rötten, ze wieten t padje wel te vienden.
Mien pabbe kwam n keer van n boeldag met röttestap. Doar he'k as jongen van 9-10 joar mien eerste rötten met vongen. Zo ien e gol met heu, mor op e scheideng met stro. Heu gijt dicht ien nkander zitten et loat gien ruumte veur gangen. Ien t stro ken-je de röttehollen en gangen vienden.
Een man met veul duven zag ien t hok zien vliegvlugge duvejongen vervreten terug. Der
werden zoveul jonge duven opvreten, der mos optreden worden. Nou he'k
altied nog die röttestap. De ervoareng van vroeger bleek goed van pas te
kommen. Met dizze röttestap bennen al verscheidenen vongen.
Aalmoal drekst onder tegen t dak bij n bult stro niet ver vanòf n duvehok. Mooi te vernemmen dat de stap nog waarkt.
t Is winter, onderhaand. Mor k mos even terugdenken an dizze òfbeeldeng van oktobermoand. t Vee nog ien t land. t Is oardeg schier weer. Twee hokkelengen bennen bij nkander.
t Witte hokkeleng leit, misschien wat aan t weerkaauwen. En d'aandere, donkere stijt der wat bij, nee niet te niksen. As je goed kieken, ken je et zien: de zwarte slikt de rug van de witte. Zol er wieten dat de witte doar juukte het? Hoe zol er doar dan achter kommen wezen? Of gijt et doar huulmoal niet om en wisseln ze heur beviendengen van de dag even uut. Hoe t ok zij, ze vernuvern heur best.
Peerd ien e manege. Oeit ree k zunder zoadel op onze pony thuus. Helster om t hoofd, bit ien e mond en doar t ging t over t laandwegje. Loater he'k wel veul op peerd met zoadel reden - ien draf en galop ien Polen deur de bossen en over de velden. Nou gijt dochter noar peerdrieles.
Dit peerd kikt rusteg noar camera. Ien t oog van t peerd zag ik mie.n beeld terug.
Met zoveul kolde ien e lucht loaten takken bloadern eindelieks goan. Wat het et weer lang duurt veurdat bomen koal werden. t Groot hoefblad har et aal wat eerder opgeven. As slappe Tinussen stonden ze half oktober op heur leste bienen.
t Is an t enne van de dag wordt et tied te overnachten. Onder hangende takken van n treurwilg hemmen wottervogels heur verzoameld.
Dizze òfbeeldeng kon misschien wel dudeleker. Toch, as alles niet even helder is, ken-je je der sums meer bij veurstellen.
Gewoonleks bloeien klaprozen ien mei, juni. Sums noa n waarme tied ien e haarfst kommen der vannijs knoppen. Mor dan hemmen we nog gien bloem. Elke dag is t weer licht, mor stoadegan wordt t koller. Doar verschenen n poar knoppen enne van Oktober.
t Is n stried veur de plant om de knop ien bloei te kriegen. Doagen goan veurbij. t Is al 1 November, een kroonbladje kikt verkreukeld de wereld ien. Vreterij rukt op ien e knop. Wachten op leste waarmte.
In het kader van Winterwerk Zuidhorn geef ik een workshop Poëzie lezen. We lezen gedichten en bespreken ze met elkaar. Vanwege corona is een fysieke bijeenkomst niet mogelijk. Daarom zullen we online in een digitale bijeenkomst met elkaar poëzie lezen en delen.
Veur t sloapen worden ze onrusteg. t Begunt met hinneweer vliegen. Van boomtop noar boomtop.
Zotterdag 10 oktober was de bekendmoakeng van e winners van e Nedersaksische poëziewedstried van de Appeldag ien t dörp Gelster (Gelselaar Achterhoek) met as thema Bron. Mien gedicht Wotter en Stien won de tweede pries. t Juryrapport met winnende gedichten stijt digitoal op e ienformoatsieblog: Juryverslag Appeldag.
Ienzendengs kwammen uut verscheidene contreien van t Nedersaksisch: Achterhoek, Veluwe, Twente, Salland, Drenthe, Oost-Grunnengen en Westerkertier. De Appeldag-poëziewedstried wer veur de tweede moal op rieg organiseerd.
