Dit nustje is van n rietgors. Vonden ien e rijten van olde petgatten. Rietgorsen baauwen heur nust niet ien e stengels, mor ien wat ruugte, 20-50 cm boven de grond. t Nust zit goed verstopt tussen olle grassspieren en rijtstengels, met nije grassen en brannekkels der omtoe. Je moeten der tegenaan lopen, om zo te zeggen, mor beder niet tegen de brannekkels.
Dit vogeltje he'k bizundere herinnerings an. As schoeljongen von k ien t veujoar n keer n rietgors ien e rijten van n sloot 300 meter van huus. t Beestje was zo verzwakt, dat ik kon hum zo pakken. Toen wis k niet wat veur vogeltje t was. k Zel vogelboekje der wel op noa sloagen hemmen. Zo kwam ik an e wiet dat et n mannetjesrietgors was: zwadde kop en witte kroag, vedders leken de kleuren wel wat op n mus. Loater lag e dood ien t deuske doar k hum onderdak geven har. Aanderdoags he'k hum metnommen noar de klas. k Zat ien 4de van e Legere schoel. Doar har k meester die ok veul van noatuur wis, mor dizze vogelnoam wis er niet. Hij het veul dingen verteld heb, die ontholden heb.
Die zummer ging k n herbarium aanleggen, hij har uutleit hoe dat mos. Met plastiek puut aan t stuur fietste ik deur dörp op zoek noar bloemen ien tunen van minsen, om die te plukken en thuus te dreugen. As der op t roam tikt wer, fietste k snel vot.
