Jawel, dit jaar gelukt een gedicht bij de beste 100 van de gedichtenwedstrijd Prijs de Poëzie. Dat is mooi.
Over smaak valt niet te twisten, wordt er gezegd, maar over zo'n uitspraak kun je heel goed twisten.
Over kwantiteit valt minder te twisten dan over kwaliteit.
Juryleden willen verrast worden, nieuwe inzichten krijgen, ander licht op iets zien, iets voelen, er moet iets gebeuren, in beweging gezet worden, ga zo maar door. Je zou daardoor kunnen denken, dat bij juryleden onwetendheid een groot goed is, want een grote onwetendheid verhoogt de kans op verrassingen en nieuwe inzichten. Of het zo werkt, ook dat is weer een vraag.
Ah, weer wat nieuws.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten