Veren op e tegels

t Was graauw weer leste doagen. Ien e tuun liepen pieken lös.

Toen klonk der n ieselke kreet. Vanuut de koamer heurde ik buten t graauwen van n dier ien gevecht. Ik stond op om te kieken of alles ien orde was. Toen schoot ien n flits t silhouet van vogel aan t roam veurbij. 

Ik rende noar de keuken en keek noar de zithoek buten. Deur noar buten open, doar was t gebeurd. Donsveren, wat slagpennen. Die leken wat aan de kleine kaant veur n krielpiek. 

k Telde de pieken die woakzoam de hals uutrekt uut d'ogen keken. Ze warren der nog, de petrieskleurege ok. 

Misschien was et n koolmees, of n liester. En vermoedelek n sperwer, die moakt dat hoe k zangvogeltjes ok voer geef, voak aan t langste ènne trekt. Lekker dikkedakken op n tak. 

Gebeurtenis wer òfsloten met stilte. Toen gingen pieken weer vedder met woar ze bleven warrren. Achteruut krabben en ien e grond pikken as hong heur leven der vanòf.