Doar klonken peerdehoeven

Zo ging k vanòf Eemtil over t Zuden, n streek aan e zuudkaant van Zuudhörn. Tegenwoordeg hiet dat de Zuderweg. Toen heurde k peerdehoeven op t wegdek. 

k Keek om mij hin. Doar ien e verte zag k peerden aankommen droaven en toen wer ik metnommen noar de tied van peerden veur woagens en masjienes.

k Heurde de stem van mien opa die peerden mende. Doar zag k hum achter de peerden zitten. Hij zag er goed uut. Met zien brune onderarms trok hij aan de leidsels en dreef er de grode zwarte peerden aan. Hij was zo verdiept ien t waark, dat mij zag er niet. Ien n roes rook ik de geur van de peerden veurbij kommen.

Opeens zat k achter op e woagen en droafden we over de Zuderweg; t puun van d'olle weg was verdwenen, of we reden al over t nije asfalt. t Ging zo hard, mien opa dreef de peerden aan vol vuur. En toen ik bij Zuudhörn aankwam, was er weg.