De Riet - Wotterpoëzie III. Gedicht over vissen - filmke.

Vissen is n bizundere bezigheid. Der bennen minsen die hemmen der niks met. Mor veul dingen moe-je voaker doen om ze deurleefd te hemmen. Deur doen, komt begrip. Da's nog weer wat aans as et ok warderen kennen.

Vroeger as schoeljongen was k veul bij t wotter te vienden. Der bennen ok joaren west, da'k niet wis woar mien angels opburgen warren. t Vissen was n vergeten tiedverdrief. Doar gijt dit gedicht over.

Vissen ken rustgevend waarken. Kiek ns noar de dobber die opndel gijt. Hoe golven de dobber optillen en weer lösloaten. Ien t filmke gijt et krekt zo. En dan de weerkoatseng van de bomen ien t wotter. Ales het zien eigen licht. Elke golf geft n aandere weerspiegeleng, elke reflectie zien eigen gedachte.