t Gebeurt niet elk mement van e dag en ok niet elke dag. Je moeten der tegenaan lopen. Of der langs lopen. Ereguster was der zo'n dag. n Kolde dag met zo nou en dan wat zun. Veur even stijt t landschap ien t licht.
Mor t wer aal weer donkerder. Lucht stoan noar regen. As t zo deur ging zol zun der veur vier uur aal met opholden. Licht werd òfknepen. n Graauwe nevel trok over t laand.
En toen was doar dat licht. As scheen de ster van Betlem over t Zuden.
De leste weken is t kolder worden. Veul dieren die tot ien e haarfst buten toeholden, zoeken dan e waarmte op. Ze krupen deur gatten en kieren ien muren en dakken n weg noar binnen. Heu is te dicht op op nkander, mor stro dat geft warmte en ruumte. Doar ken-je gangen moaken en toegelieks n hol baauwen veur t sloapen goan. Bosmuzen en rötten, ze wieten t padje wel te vienden.
Mien pabbe kwam n keer van n boeldag met röttestap. Doar he'k as jongen van 9-10 joar mien eerste rötten met vongen. Zo ien e gol met heu, mor op e scheideng met stro. Heu gijt dicht ien nkander zitten et loat gien ruumte veur gangen. Ien t stro ken-je de röttehollen en gangen vienden.
Een man met veul duven zag ien t hok zien vliegvlugge duvejongen vervreten terug. Der
werden zoveul jonge duven opvreten, der mos optreden worden. Nou he'k
altied nog die röttestap. De ervoareng van vroeger bleek goed van pas te
kommen. Met dizze röttestap bennen al verscheidenen vongen.
Aalmoal drekst onder tegen t dak bij n bult stro niet ver vanòf n duvehok. Mooi te vernemmen dat de stap nog waarkt.
t Is winter, onderhaand. Mor k mos even terugdenken an dizze òfbeeldeng van oktobermoand. t Vee nog ien t land. t Is oardeg schier weer. Twee hokkelengen bennen bij nkander.
t Witte hokkeleng leit, misschien wat aan t weerkaauwen. En d'aandere, donkere stijt der wat bij, nee niet te niksen. As je goed kieken, ken je et zien: de zwarte slikt de rug van de witte. Zol er wieten dat de witte doar juukte het? Hoe zol er doar dan achter kommen wezen? Of gijt et doar huulmoal niet om en wisseln ze heur beviendengen van de dag even uut. Hoe t ok zij, ze vernuvern heur best.
Peerd ien e manege. Oeit ree k zunder zoadel op onze pony thuus. Helster om t hoofd, bit ien e mond en doar t ging t over t laandwegje. Loater he'k wel veul op peerd met zoadel reden - ien draf en galop ien Polen deur de bossen en over de velden. Nou gijt dochter noar peerdrieles.
Dit peerd kikt rusteg noar camera. Ien t oog van t peerd zag ik mie.n beeld terug.
